Voor het zakelijk contact op mijn werk met Amerika, is het wel erg makkelijk om gebruik te maken van IM’s. Typen in het Engels gaat me immers beter af dan spreken.
Gisteren dus eindelijk maar eens om MSN-adressen gevraagd, en we zijn in 1 uur tijd meer opgeschoten dan normaal in een week gebeurt. Hoe geweldig.
Natuurlijk zijn het niet meteen m’n beste vriendjes, dus ik was wel zo handig om even snel een passport aan te vragen op mijn zakelijke e-mail adres, zodat ik dat adres voortaan ook voor MSN zou kunnen gebruiken.
Kom je wel op het volgende probleem: hoe ben je online voor al je vriendjes thuis, en je vriendjes op je werk tegelijkertijd?
Gelukkig is daar Trillian. Die had ik eigenlijk een beetje afgezworen omdat hij nogal wat resourcen opslokte, en omdat hij vaak vastliep op mijn PC. Maarja, dit was duidelijk een geval voor overmacht, dus: proberen maar weer.
Inmiddels ben ik dus weer beschikbaar op alle hiernaast genoemde IM’s, waardoor ik mijn ICQ nummertje ook weer in gebruik heb genomen. Gek is dat, om de zoveel tijd komt het gebruik van ICQ toch steeds weer terug.
Op de een of andere manier ligt mijn hart nog steeds bij ICQ. Zij waren eerder, maar dominante microsoft moest zonodig ook een IM uitbrengen. Alleen was deze, in den beginne, wel even lichter en gebruikersvriendelijker dan ICQ. Die contactlijst raakte je nooit meer kwijt.
Als ik de kans heb, grijp ik dus gauw weer terug naar ICQ. Alleen jammer dat m’n vriendjes en vriendinnetjes hier inmiddels geen gebruik meer van maken. Maar ach, dat mag de pret niet drukken. Het gaat om het online zijn. Op zoveel mogelijk manieren. Da’s stoer. Da’s communicatie. Da’s hip.
Dus momenteel heb ik 2 Skypes, 2 MSN’s, 2 ICQ’s, 1 Yahoo en 1 AIM waar ik op bereikbaar ben. Naast de gebruikelijke e-mail natuurlijk.
Nerd? Ik? Ach welnee!
Wel een bereikbaar nerdje ;-)