En dit is dan het uitzicht toen ik vanochtend uit mijn ramen keek. Nu doet het me weinig, sterker nog, ik baal een beetje dat ik hier straks doorheen moet fietsen.

Vroeger was het maar de vraag of de sneeuw er na 15:00 nog zou liggen, en of het dan niet al ruimschoots gesloop was door mensen en kinderen die niet tot drie uur op school zaten.

Maar toch. Het heeft wel wat…