Carnaval is voor mietjes

Sja, leg dat maar eens uit in West-Friesland. Carnaval. Daar is toch niks aan? Daar doe je toch niet aan mee? En ga je dan ook verkleed?

Nee, ik speel in een bandje. En ehh .. feestka.. nouja, zeg maar, dweilorkest.Ik ben maar vast gestopt om het een feestkapel te noemen. Want zo noemen we onszelf liever: een feestkapel. We zijn niet het standaard bandje dat bij de WK schaatsen staat te spelen.

Doen we wel hoor, op verzoek, maar we doen méér, zeg maar.

Maarja. Ga dat maar eens uitleggen dan, zo’n dweilorkest. Oh, je bedoelt zo’n hoempapa-band? Ja, dat bedoel ik.

In plaats van dat ze nu in één klap begrijpen waarom je aan carnaval doet, begrijpen ze er eigenlijk nog minder van. Zit jij in zo’n band? Doe jij daar aan mee?

Eigenlijk is het ook niet uit te leggen denk ik. Niet te verklaren ook.

De keren dat ik thuis naar hoempapa-muziek luister zijn op één hand te tellen denk ik. Zelf zet ik het niet op. Zelf luister ik er niet naar, en ook bij een optreden of wedstrijd, kijk en luister ik er weinig naar.

Tuurlijk, als iedereen staat te kijken, kijk ik wel mee. Maar vaak is mijn mening anders dan die van de rest. Misschien een kwestie van smaak, of misschien een kwestie van geen verstand hebben van.

Hoe dan ook, ik doe er wel aan mee. Alleen, ik zou zeggen: je moet het eens proberen. Het is namelijk zoveel meer dan alleen muziek spelen, die muziek spelen.

Je komt hierdoor op de vreemdste plaatsen. Je moet ontmoet de gekste mensen. Je krijgt zalen plat, mensen die op tafel dansen, mensen die je -op dat moment zéér gemeend- helemaal te gek vinden.

Je komt op bedrijfsfeestjes en verjaardagen, die voor anderen besloten blijven. Soms sta je naast een bekende Nederlander. Of je staat soms in de krant, bent op de radio, of op tv.

Soms speel je in een huis voor 15 man, soms speel je in een stadion voor een paar duizend man. En het gekke is: je kunt nooit van te voren zeggen welk van de twee optredens leuker zal worden.

Al met al kan ik niet zo goed uitleggen waarom ik in een dweilorkest speel. Het hele verhaal (beginnend bij de Showband) komt op de meeste mensen waarschijnlijk nogal gek over.

Maar ik ben nog altijd ontzettend blij dat ik dat toen gedaan heb. Zoveel mensen die ik ontmoet heb, zoveel vrienden gemaakt (en verloren?), en ik heb mezelf sociaal erg kunnen ontwikkelen.

Het is misschien geen alledaagse hobby als tenissen, voetballen of hockeyen, maar je krijgt er (naar mijn idee) veel voor terug. Ons team is minstens zo hecht dan dat van een voetbalteam.

En wat ik in elk geval zeker weet: de komende dagen hebben wij het weer ontzettend gezellig.

Want wij vieren wèl carnaval.