Dat het weer zo laat zou worden hadden we niet verwacht geloof ik.

We waren al vrij laat met eten. Bij het eerste restaurant waar we kwamen was de keuken al gesloten. Nog sneller zoeken naar een ander restaurant dus. We liepen verder de boulevard af, en kwamen nu in klein Duitsland terecht. En dus uiteindelijk ook bij een Duitse tent.

En die was belachelijk slecht. Jur en ik hadden een Cordon Bleu die gewoon nog niet gaar was toen hij op ons bord kwam. Koud van binnen, en rood ook. Patat was ook gewoon rauw af en toe.

Beetje slordig. We hadden het gemeld, en de ober was het er mee eens. Hij keek een beetje beteuterd. Maar, evengoed nog een ijsje, we laten ons niet zomaar uit het veld gaan. En besides, wat kun je nou fout doen aan ijs?

Nou, het kan dus. De slagroom was zonder suiker. Niet te eten. En bovendien vond ik een stukje plastic in mijn ijs, dat eigenlijk best scherp was. Blij dat het niet door mijn slokdarm gegaan is.

Voor zover ik weet hebben we niet eens een korting gehad vanwegen de slechte service. Toen er dan ook 30 eurocent teveel op tafel lag, heb ik dat gauw nog even verwisseld onder het toeziend oog van de ober. Principe kwestie. Echt niet dat je fooi krijgt als het niet te eten was, en we nog kans maken op een voedselvergiftiging.

Die kant gaan we dus niet meer op.

Daarna naar Double Dutch. Een cafeetje waar een vriendin van Marloes en Femke haar verjaardag ging vieren. We voelden ons geheel niet op ons plaats, hoewel ze wel Grolsch tapten uit fluitjes. Net of we in CharlieS waren.

Na dat biertje gingen we er vandoor. Kroegentocht?! hoorde ik Femke tegen Marloes roepen. We gingen naar de bierexpress. En tent dat op de zaak zou moeten lijken. En dat klopt opzich ook wel. Jurian en ik schreven in gedachte de min en plus puntjes op. Heel wat minpuntjes. Maar de bediening maakte het dan toch wel weer goed, en zo kwamen ze toch nog positief uit geloof ik.

Erg lekker dansen was het er niet. Dus we gingen maar richting de zaak. Tweede keer. En dat is dus precies hetzelfde als de vorige nacht. Dezelfde grapjes, dezelfde muziek. Beetje flauw, want de DJ weet toch ook wel dat we er 10 dagen zitten?

Daar hoeven we vanavond dus niet meer heen denk ik. Daarna weer naar de Veronica. Dit keer met Femke, Marloes, Jurian, Cindy en ik. Louwrens was inmiddels afgehaakt, die zat vol. Verstandig.

Uur of zes waren we terug. Hier had ik nog een zeer ondoordachte en stomme actie op mijn geweten. Beneden gingen er namelijk mensen weer naar het vliegveld. Bus kwam voor, mensen stappen in, bus rijdt weg. Ik weet niet waarom, maar op een gegeef moment waren we bier aan het gooien naar de mensen beneden. Ze vonden het wel grappig geloof ik, want ze riepen dingen in de trent van ¨kom maar op hoor!¨ enzo.

Waarschijnlijk dacht ik ze even te laten schrikken door gewoon het hele blikje naar beneden te gooien. Ver uit de buurt van waar ze stonden, maar ik had even niet bedacht wat voor indruk dit zou maken. Een foute dus. Alsof we ruzie zochten. Ze gingen tellen, we zaten de vierde van links. En ze kwamen ons wel even opzoeken.

¨Zit de deur op slot?¨ vroeg Cindy heel tactisch. Heel snel nadat ze dat vroeg zat de deur op slot. En we zijn met rust gelaten. En de jongens weten er waarschijnlijk niks meer vanaf, of zullen ons nooit herkennen. We zullen wel zien. Hoe dan ook, zo was het nooit bedoeld natuurlijk, maarja.. lekkere actie weer.

Toen werd het licht enzo, en moesten we toch echt maar eens gaan slapen vonden we. We gingen tenslotte voor het ontbijt deze ochtend!

Uur of 7 was het toen we er eindelijk in lagen. En om 9 uur ging inderdaad de wekker, maar ik kon niet eens aan eten denken. Dus ik bleef maar liggen, terwijl Cindy al klaar voor vertrek was geloof ik. Die ging ook maar weer terug in bed. Ontbijt weer gemist. Maar morgen gaat dat anders, vast, heus, echt wel.

Nu zijn we aan het chillen op het strand. De kater is inmiddels wel weg .. en de maag is ook weer een beetje op orde geloof ik. Maar ik kan me niet voorstellen dat die Cordon Bleu ongestraft voorbij gaat. Blijf wel hopen natuurlijk.

Het is de bedoeling dat we morgen gaan zeilen geloof ik. Ben ligt hier met de boot, en morgen leek ons een mooie dag om eens wat te gaan doen. Het strand hebben we nu wel zo´n beetje gezien. Het wordt alweer bijna een sleur.

Wederom groetjes uit Mallorca en veel liefs voor Mijke :)