Month: March 2003 (Page 3 of 5)

Ja, we staan nu voor de Ajax fanclub store. Onder de fly-over zeg maar.
– Oh, dan is het het snelst om even over het fietspad te gaan, die gaat naar de fly-over. Maar de boete is voor jezelf hoor!

Bart en Roland op weg naar de ArenA voor een bespreking. Beide doorgewinterde motorrijders, dus zeker met dit geweldige weertje hield niets ons tegen om met de motor te gaan. Behalve die verkeerd genomen afslag dan.

Bij het fietsenstoplicht viel Bart haast om van het lachen. Letterlijk. Even draaien en voor wat auto’s langsschieten, en even later stonden we bovenop de fly-over. Bij het hokje waar we ons moesten melden. Waar niemand in zat.

Ja, hm, en nu. Oh, kijk, zo kunnen we naar de andere fly over. Ah. De pijlen staan verkeerd om, dus dat wordt ook niks.

Misschien zit er een mevrouw in die paal! opperde ik. En inderdaad, je kon er op een knopje drukken en dan begon ze te spreken. Ik meldde met wie ik een afspraak had en we waren de grootste vriendjes. De slagboom ging open.

Met grote soeplesse zwaaide we onze motoren richting parkeerdplaats en begonnen de boel op slot te zetten. Daar kwam onze customer al aanlopen, een aller vriendelijkste man die ons had uitgenodigd voor een bezoekje in de skybox. Of we dat niet leuk vonden.

Natuurlijk! Doen we! Da’s weer eens wat anders dan aan de lunch tafel hier beneden.

Aldaar hadden we uitzicht over -inmiddels- één van de beste grasmatten van Nederland. Bleek dat gras niet groeit zonder wind. Dus ze hebben een paar windturbines neergezet, en nu groeit het als kool. Sja, dat moet je ook maar nèt weten natuurlijk.

Twee uur later waren we een stuk wijzer geworden. Goed gesprek gehad, en de zon scheen nog steeds. Terug door de binnenstad, over de Wibaustraat. Enzo.

Het was hier en daar even manouvreren. Mensen houden er niet altijd rekening mee dat je er als motor gewoon tussendoor wilt. En niet alle rotonden zijn even overzichtelijk in deze drukke stad.

Nouja, liep allemaal prima af hoor. Beetje gas open en je zit zo weer op de achterkant van een andere automobilist. Zie dat maar eens bij te houden, haha.

Veel te vroeg waren we weer terug bij Woedend! Maarja, daar zullen we de komende maanden wel meer last van hebben.

Veel te mooi weer om binnen te zitten, enzo.

Misschien iets voor mij?

Kijk en vergelijk de tekst op de homepage:

www.nachthoorns.nl

www.muggenblazers.nl/

Hee, Paul is op vakantie.

Ineens staat er System of a down op … Da’s pas fijn wakker worden.

Kijk, dit is pas een klok die ook een beetje aan de mannen denkt. Dat we alvast kunnen verwachten dat we weer allemaal onterechte verwijzingen naar ons hoofd geslingerd krijgen. Enzo.

Chameleon strikes again. Nouja, ik kwam er nu pas achter eigenlijk. Maar tis wel humor! :-)

Zo, dat was qua ‘in het oude ritme komen’ wel een geslaagde avond geloof ik. Gezellig een filmpje bij Jurian kijken samen met Jeroen, en daarna nog ‘even’ naar de stad.

Dit liep natuurlijk weer iets uit. Waarbij Jur het op de terug weg nodig vond om te panieken toen er een politiewagen uit tegengestelde richting kwam. Boven op de rem. BWAM. In botsing met mij. En daarna ging hij via het voetgangerspad een rare route rijden.

Een route waarbij ik hem niet meer terug heb gezien. We zijn Jur kwijt. Nouja, hij zal wel terecht komen, toch?

Nu nog even fijn een tosti, en dan vind ik het mooi geweest.

Welterusten.

Vrijdag begon de carnaval voor mij wat prijziger dan voor anderen. Na het indrinken bij de Schoor (wat overigens op zich al prima gelukt was), vond ik het nog geen tijd om naar huis te gaan. Ik kon Swaf immers nog in.

Zo gedacht, zo gedaan. Het brommertje aangelopen, en hups, zo door naar het cafe. Brommer voor de deur, tegen het hek.

Meneer! klonk het volgens mij. Ik keek achter mij en zag twee donkere gedaantes aan komen lopen. Behulpzaam bleef ik wachten. Ze moesten zeker weten waar café Bruintje zat ofzo. Dan zijn ze bij mij aan het goede adres natuurlijk, dat weet ik wel hoor.

U reed zonder helm, zagen we net, klopt dat? … Inmiddels begreep ik uit deze vraag, en het feit dat de twee mensen allebei gelijksoortige kleding droegen dat het hier om politie ging. Uitleggen waar café Bruintje zit, zou hier niet volstaan.

Ja, nee, dat klopt inderdaad. Het had nog weinig zin om er tegen in te gaan als ze me net voorbij zien komen en mijn brommer soepeltjes op slot zagen zetten.

Nou, dat werd dus een bekeuring. Bromfietscertificaat bij me? Nee, wel een rijbewijs, haha, da’s ook stoer huh? Ja nee, ik rijd alleen motor hoor. Auto’s zijn voor mietjes, haha. Ja. Nee, altijd helm op hoor.

Zo, ik ruik dat U gedornken heeft? wist de vrouwlijke agente zeer charmant op te merken. Mwhoaaaahhh, 1 of 2 biertjes hoor. Het leek me verstandig de nullen erachter maar even weg te denken, en me stevig vast te houden aan de muur. Dan viel het vast niet op.

Hiervoor werd ik dan ook niet beboet, of hoefde niet te blazen. En U gaat nu naar het café? Ja, dat was correct. Lekker even biertje doen nog. Gezellig.

Maar als we U straks pakken, is de boete nog veel hoger hoor! … en ze waren er van overtuigd dat ze nog wel langs zouden komen als ik het café uit kwam.

Nou dat zien we dan wel weer! riep ik enthousiast, en zwaaide het café binnen. Nico, doe maar een biertje!

Geen idee hoe ik thuis gekomen ben. Maar boetevrij was het wel!

Het was deze ochtend niet wat het hoort te zijn. Na ruim 14 uur slaap, stapte ik toch niet helemaal frips m’n bedje uit.

Warm – koud – warm – koud. Koorts? Geen idee. Geen tijd om over na te denken, er moest gewerkt worden! Dus pak aan zeulen en hops, de motor op na 6 dagen stil staan.

Ging op zich best redelijk zo… klein beetje wennen effe. En het regende. Eerste keer met regen rijden. Hoi hoi, mijn ruitewissertje-op-linker-handschoen werkt! Wat geinig.

De snelweg op. Helemaal voorop reed een grote oranje vrachtwagen, die niet harder wilde gaan dan 40 of 50 km/h. Ja hallo, we moeten straks invoegen ja? Schiet eens even op!

Gelukkig was het niet zo druk, en kon ik meteen invoegen. Gas open. Die vrachtwagen voorbij, irritant ding. Bovendien zie ik zo weinig voor me, dus ik ga eigenlijk vrachtwagens altijd voorbij. Ookal rijden ze 80 waar je 70 mag.

Ik noem het onveilig. Als motorrijder moet je ver voor je kunnen kijken en de ruimte hebben. Dus dan mag je een vrachtwagen gewoon inhalen, ongeacht hoe hard hij rijdt.

Zo gezegd zo gedaan. Twee autootjes, en toen was de vrachtwagen aan de beurt. Keurig op snelheid, de vrachtwagen was vlot ingeha… WHHOEEESSHHHH

Sjezus! Dat was schrikken. Daar kwam de vangrail wel even erg dichtbij. Gauw corrigeren, de rechterbaan op en even bijkomen. Sjongejonge, dit is geen goede dag om 140 te rijden, dat was wel duidelijk.

Dus de rest van de weg een stuk voorzichtiger gereden, waarbij ik af en toe een beetje naar rechts moest hangen om recht door te kunnen blijven rijden. Had het gevoel dat de motor ieder moment grip kon verliezen, en de wielen zo onder me vandaan geblazen zouden worden. Onzin natuurlijk.

Gelukkig haalde een andere motor me in. Die ook schuin hing. Het was dus volstrekt normaal. En uiteindelijk heb ik het gewoon gered.

Weer wat geleerd.

Eerst de wind checken, dan de snelweg opjekkerren.