Month: September 2002 (Page 3 of 5)

Kom maar, kom maar, kom maar kommaar….

Zo’n leeg flesje Spa Blauw. Da’s handig, dan kun je gewoon 1 keer naar de Aqua tank lopen, en dan heb je effe een voorraad.

Hoewel hij bij mij binnen handbereik staat, precies achter me. Maar goed, normaal gesproken moet je er heen lopen.

Dus heb je een voorraad lege flesjes. Die je dan kunt bijvullen. Da’s handig.

Totdat de schoonmaakster komt.

Flesje leeg -> Flesje nutteloos -> Flesje weggooien.

Kunnen we weer opnieuw beginnen met verzamelen.

Sja.. Het was gezellig, maar niet zo heel erg druk. Kweenie, van alle meetings moet ik toch toegeven dat dit de minste was.

Nouja. Wel ontzettend gelachen met Martine en Gaby :-).

Foto’s gemaakt. Foto’s >hier< …

Nou, daar gaan we dan hoor. Nog een kwartiertje, en dan mag ik op de fiets om richting station te gaan.

In Amsterdam zal ik Ton, Sandra en Ramon tegen komen. En dan reizen we samen gezellig verder naar Amersfoort. Als dat gaat lukken althans, want ze zijn het spoort aan het onderhouden. Uitgerekend dit weekend natuurlijk.

Daarna moet ik geloof ik naar de stad. Ik word gedwongen, gebruikt. Anders is Mariska alleen, en dat kan niet ofzo. Nouja, we zien wel hoe gezellig het is en of ik om 23:30 daar weg kan komen :-).

Hm. Misschien was dat Wolfenstein spelen na het uitgaan toch niet zo verstandig. Voel die ene laatste whiskey nog wel een beetje zitten. Nouja, wel fijn wat neergemaaid hier en daar.

Camera *check*. Geld *check*. Telefoon *check*. Ja, we kunnen gaan.

Dubbele gevoelens zijn ook dubbel zo klote.

Rolandow.com says:
je bent toch niet nog steeds met die stofzuiger bezig huh?

gaarne says:
ja natuurlijk

Rolandow.com says:
sjongejonge

Rolandow.com says:
ga toch eens aan het werk man

gaarne says:
je bent toch niet steeds met gays bezig???

Rolandow.com says:
ja natuurlijk

gaarne says:
sjongejonge

gaarne says:
sjongejonge

gaarne says:
ga toch eens aan het werk man

Goed idee van Merel.

Toevallig was ik op dat moment even op IRC. In mijn herrinering was het warm, en blijkbaar was het even een moment dat er weinig te doen was.

Er riep iemand dat er een vliegtuig gecrashed was in het WTC. Ik ging er meteen vanuit dat het een ongeluk was. Volgde het gesprek verder niet erg, en klikte op een ander programma waardoor het gesprek naar de achtergrond verdween.

Toen kwam er iemand boven, volgens mij Benno, de directeur van het bedrijf waar wij boven zaten destijds. Dat er een vliegtuis was gecrashed. Dat wist ik al, so? Ongelukken gebeuren.

Wij waren de enige met een TV. TV aan. We zagen beelden van het eerste vliegtuig dat erin ging. Kort daarna volgde het tweede vliegtuig en viel ineens bij iedereen het kwartje. Dit was helemaal geen ongeluk.

Ongeloof. Verbijstering. Alles lag stil, iedereen was druk. Opgelaten op de één of andere gekke manier. Dit kon toch niet? Wie doet nou zoiets?

De rest van de dag heeft de TV aangestaan. En weer een crash. Het Pentagon. Ik dacht dat Amerika totaal vernietigd zou worden. Ze vallen aan op het moment dat niemand het verwacht, en zullen doorgaan tot er niets meer over is om aan te vallen.

Het nieuws vertelde ik door op IRC. Niemand las elkaar echt, iedereen was alleen maar emoties aan het spuien en nieuws zo gauw mogelijk aan het neerzetten.

Van werken kwam nog weinig terecht. Het was druk bij ons, iedereen zat om de TV.

Aan het eind van de dag, nog steeds vol ongeloof, terug naar huis. Iedereen had het erover. Iedereen wist er van.

Ik was gewoon op mijn werk, en zat er bovenop.

Waar was u op 911?

Had er helemaal zin in. Gisteren al, en vanochtend ook. Dus klom ik met iets minder moeite mijn bed uit.

En niet na 2 keer snooze, nee, na 1 keer al. Zodat ik niet zou hoeven haasten aan het eind, en misschien nog een ontbijtje zou kunnen fixen. Want op de motor moet je niet met lege maag gaan zitten natuurlijk.

Fijn douchen enzo .. zee-en van tijd.

Telefoontje aan … begint vrijwel direct te bellen naar me. Hm .. voicemail. Met Alfred, we wachten op je.

Ai. Ineens drong het tot me door dat dit hele tafereel zich precies 1 uur eerder had moeten afspelen. Had allemaal gekund, als ik mijn wekker dus ook maar even 1 uur terug had gezet.

Duur grapje, dit “verslapen”.

Bij mijn broodje filet american, hoorde een Red Bull vond ik. Het is toch zeker wel een week geleden dat ik mijn laatste RB heb gehad, dus sja, dan moet het maar weer eens.

Verevelende is dat ze veel te duur zijn bij de kiosk. Twee vijftig. Maargoed, je moet er iets voor over hebben.

Eén Red Bull zeg ik dus enthousast tegen de dame achter de toonbank, terwijl ik mijn vijf euro neerleg. Ze neemt het briefgeld aan, rommelt wat in haar centenbak, en legt vervolgens de 5 euro weer terug op de toonbank.

Hier klopt iets niet, dacht ik.

Net toen ik dacht te gaan zeggen dat er iets niet klopte, bedacht ik me dat dit gratis Red Bull zou betekenen. En ik heb er al zo veel gekocht, dat ik er nu wel eens eentje gratis verdien, vind ik.

Dus ik nam het briefje terug, en stopte in mijn portomonaie, wat veel langer leek te duren dan normaal. Zonder wat te zeggen liep ik, mijn Red Bull grijpend, weg.

Goed begin van de dag.

XiphiaS is uit logeren. Maar er wordt goed voor gezorgd.

*snif*