Benodigdheden:
– Een loepje
– Een lepel-waar-koffie-mee-geroerd-is
– Een suikerklontje
Eerst legt met het suikerklontje, volledig in tact, onder de loep en bekijkt men het aandachtig. Mooi. Mooi brokje suiker. Zie je die kristalletjes die allemaal op elkaar geplakt zitten?
En dan bij elkaar toch in de vorm van een rechthoekig ding. Volledig driedimensionaal.
Hoe zou dat er nou uitzien in willekeurige vorm?
Aha! Hier komt de lepel-waar-koffie-mee-geroerd-is van pas. Men haalt de loep even weg, en geeft een flinke mep met de bolle kant van de lepel op het suikerklontje.
Als je goed gemit hebt, springt het suikerklontje uit elkaar. Een groot deel blijft over, maar een klein stukje spring er af. En een paar kristalletjes die gewoon helemaal loslaten, en dus miniscuul klein worden.
Daar leg je de loupe dan weer overheen, en dan zie je een afgebrokkeld stuk suikerklont. Machtig mooi.
Echt een aanrader.
En dat met zo weinig materiaal!
“Je kan die jongen met zulke kleine dingen zoo gelukkig maken hè?”