Fuck. Niemand hoeft dit te snappen, maar het moet wel even weg ofzo.

Ineens toch effe een terugslag. Om andere redenen. Onverwachtse hoek. Hoewel ik weet waar ik sta, en denk te weten wat ik voel, neemt het hele verhaal toch even een andere wending.

En dus ben ik nu stil. Heb geen honger. En heb eigenlijk nergens zin in. Wil me weer even een tijdje afzonderen.

Maarja. Dat zal ook wel weer overgaan. Moet maar weer even aan mezelf gaan werken. Waarom is het toch zo ingewikkeld, terwijl het volgens mij zo simpel kan? Vraag het mij, en ik weet het wel hoor.

Kutzooi.