Month: June 2002 (Page 2 of 5)

Er is iets met films. Heb er iets tegen, denk ik. Namelijk, dat ik na die films meestal depressiever ben dan daarvoor.

Hoe lang duurt een film. Iets van twee uur ofzo? In die twee uur maakt een persoon meer mee dan jij in je hele leven. Ongelovelijk, wat een held. En aan het eind van de film loopt het meestal goed af.

En aan dat end van de film denk ik dan … dat wil ik ook!. Maarja, zo werkt dat niet huh. This is real life, zeg maar.

Daarom keek ik meestal geen films. Of ze zijn niet boeiend genoeg om mijn aandacht vast te houden, of ik voel van te voren aan dat ik er niet blij van wordt. Van die romatische films. Of droevige disney films.

Nee, doe mij maar een rondje weblogs. Dat is een stuk dichter bij het echte leven. Denk ik.

En het is zo stil in mij,
ik heb nergens woorden voor,
en het is zo stil in mij,
en de wereld draait maar door.

Of ik mee wilde naar Van Dik Hout. Die spelen gratis en voor niets in Purmerend. Daar moest ik wel even over nadenken, gezien de kater die ik nog had van vorige dag.

Om 14:00 ontwaakte ik uit een soort coma. Mijn telefoon is een paar keer af gegaan, die notabene naast me lag. Ben er gewoon doorheen geslapen. Net zo makkelijk.

Uiteindelijk toch maar mee. Gratis, ik bedoel, zo’n kans krijg je niet vaak toch?

Na een biertje ging het overigens wel weer, en verdween de hoofdpijn ook als sneeuw voor de zon.

Van Dik Hout vind ik niet zo’n geweldige band. Maar live is alles leuk. Dus ook Van Dik Hout. En vroeger, de tweede cd zeg maar (4 weken heet die geloof ik), kon ik het wel waarderen. Dus gelukkig kon ik nog een paar nummers mee brullen.

Daarna kwam er een Poco Loco Diskjockey gedoe. Erg grappig. Drie gasten die van zichzelf zeiden dat ze de beste der besten waren. Ze draaiden lekker 70-80e jaren muziek. Dus dansen en zwingen op de Blues Brothers, YMCA, Luv, en dat soort dingen.

Ze smeten ook nog samba ballen het publiek in. Daarna werd er een samba bal wedstrijd gehouden, waarmee je een pluche beestje kon winnen. En ook zonder samba ballen kon je gewoon mee doen.

Was verrassend leuk.

En mooi op tijd thuis. Dus ik ga zo gauw mijn bedje opzoejen. Beginnen de week fris en fruitig!

Je bent aan het MSN-en met een meisje, en je moet poepen. Wat moet je doen?

Goede Vriend weet het inmiddels, denk ik.

… dus wees maar lief, het kan geen kwaad.

:-)

Poema kwartier bij Rolandow…

“Ze kwam niet op het juiste moment.
En dat kan me ook niet schelen.

Want meer nog dan ik eigenlijk toegeven wil,
zij maakt het verschil.”

– De Poema’s.

Vandaag geleerd.

Je mag niet door rood rijden. Als je denkt dat je door oranje gaat, en hij wordt alsnog rood, ga je dus gewoon door rood. Dat mag niet. Niet meer doen.

Fietsers hebben ruimte nodig. Het zijn bestuurders waarbij je er niet vanuit mag gaan dat ze hun fiets volledig beheersen. Zo gaf de instructrice het voorbeeld dat ze door een windvlaag wat uit kondern wijken, en ze dan zo pardoes tegen mijn motor op rijden.

Met een wijde boog eromheen dus.

Verder, als je wilt remmen moet je ook eerst in de spiegels kijken. Het kan zijn dat de mensen achter je niet willen remmen, en dan kom je in de problemen.

Meer vooruit kijken. Niet alleen naar mijn voorganger, maar ook voorbij mijn voorganger.

Ten alle tijde spiegels gebruiken. Ga je linksaf? Rechter spiegel, linker spiegel, linker schouder.

Ja maar, probeerde ik haar uit te leggen, dan ben ik aan het kijken in de spiegels, dat ik me rot schrik als ik weer voor me kijk. Want dan zit ik bijna op jullie andere student. Dus is het de bedoeling dat je tussendoor ook even naar voren kijkt. Damn, dat had ik zelf ook kunnen verzinnen. Wat is het toch simpel.

Rechter spiegel, voor me, linker spiegel, linker schouder. Dat is dus mijn nieuwe volgorde. Kijken of dat beter gaat.

Verder geen bochtjes afsnijden, weten wanneer je voorrang hebt en niet, en dat soort ge-eikte dingen.

Verder ging het wel goed hoor. Maar ze durfde nog niet de snelweg met me op.

Watje.

Nieuw record. 280 smsjes verstuurd deze maand, volgens de rekening. Opzich slecht nieuws trouwens, want de rekening wordt er niet lager van.

Da’s dus 9 smsjes per dag. Best een boel.

Sjezus… die achterlijke Amerikanen weer hoor.

Ik kan me heel goed voorstellen dat als degene aan de andere lijn een beetje gaat uitlokken, je al gauw op het onderwerp sex belandt. Pure uitlokking. Zo krijg je 80% van de internetters op een chatbox wel over de streep lijkt mij.

Zit je dan 2,5 jaar vast in Amerika. Ben je lekker mee. Belachelijk. Dat daar nou niet iets aan gedaan kan worden.

Misschien kunnen we die jongen steunen met post en e-mail? Heeft iemand een e-mail adres toevallig?

Tijd geleden, dat ik zwaar behoefte had aan The Prodigy. Helaas voor de buren is het nu wel zo ver… :-)

Mooie tijd toch?

Ik had Michel en Swaf,
maar Michel zei af.
Dus kon ik naar Swaf.

(link)