Month: March 2002 (Page 3 of 8)

Er rijden allemaal Turkse mensen rond in hun auto’s. Aan de linkerspiegel een wit doek eromheen. En dan rond rijden en heel hard toeteren. Met z’n allen.

Bij één auto stond er een man uit het open dag te filmen.

Zou er soms een feestje zijn ofzo?

Zie net een oud schriftje liggen tussen mijn rotzooi. Het paswoorden schriftje. Daar staat werkelijk van alles in. Gratis webruimte, e-mail adressen, huisadressen, van alles.

In het begin van mijn internet periode was ik nogal actief op irc. Ik hield ook bij wie ik gesproken had. Soms erg handig, want als ik diegene een week later weer sprak, kon ik wat dingen terug zoeken.

Al gauw bleek het echter nogal lastig om bij te houden allemaal, zoveel mensen spreek je soms op een avond. Er stond echter wel ergens een datum bij, met een jaartal. 1996.

Zo hey. Dus eigenlijk was ik in 1996 al aan het loggen. Met wie ik chatte. En _dat_ ik chatte in 1996 is opzich ook al weer lang geleden. 7 jaar al op irc. Pfoe.

Dat je daar net nu achter moet komen huh. Whatever.

… is dat. Zo ontzettend moe, en het dan toch nog zo laat maken. Welja, nog even een whiskeytje voor het slapen gaan. Nog even een MSN gesprek met baas Marnix.

Wie_is_er_Woedend!_godverdomme says:
Die Rolandow. Zit daar gewoon om twee uur ‘s nachts met z’n baas te praten.

Ja, inderdaad. Dat heb je wel eens. Een veel gebruikte uitdrukking overigens, deze avond.

Op het moment ook heerlijk muziek aan het luisteren door de koptelefoon. Dus eigenlijk vind ik het wel best zo. Alleen .. het is zo jammer dat die ogen dicht gaan vallen. Binnen nu en zodirect, zeg maar.

Misschien toch maar aan toegeven. Die stapel schone was van mijn bedin de kasten en lekker slapen. Lekker lang. Want volgens mij heb ik morgen geen plannen.

19 maart, 09.45 uur.

Dat Adam Curry meneer Fortuyn wel een toffe peer vindt, staat nu ook in de Sp!ts. Mooi is dat. Weet treinreizend Nederland het ook gelijk. Kan me overigens best voorstellen dat het een publiciteitsstunt is van Curry. Om weer even in de media te komen en zijn bekendheid wat op te vijzelen.

Kan me haast niet voorstellen dat hij het persoonlijk allemaal zo aantrekkelijk vindt. Er zal wel wat achter zitten.

19 maart, 09.25 uur.

Een jongen stapt in met een weekkaart voor de bus. Geldig vanaf 12 maart. Hij loopt voorbij, maar de buschauffeur roept hem terug. Niet meer geldig. 12 en 7 is 19 volgens mij. Misschien vindt Connexxion dat een week 5 dagen duurt?

De jongen betaalt en gaat zitten.

Even later betrap ik me erop dat ik “Turn back time” van Cher in mijn hoofd heb. Toeval?

19 maart 09.20

Het ene Duistere Figuur loopt naar het andere Duistere Figuur. Ze wonen vlak naast elkaar. Samen gaan ze Duistere Dingen doen.

Ik tast in het Duister.

In de veronderstelling dat de bazen het gisteren wel laat zouden maken, en ik eindelijk eens het èchte nachtleven van Amsterdam te zien zou krijgen, had ik een slaapplaats geregeld in Amsterdam. Bij Marjolein. Collega Marjolein.

Bleek dat ze om 1:00 gewoon naar huis gingen. Tien minuten later dan dat Marjolein ging.

Ach, ik vermaak mezelf wel dacht ik. Bestelde nog een biertje en kwam naast de dorpsgek te zitten. Toen hij met zijn been tegen het mijne begon te wrijven, verzitte ik zodanig dat dit onmogelijk werd. Alleen deed hij erg zijn best om het nogmaals te proberen. Deed het dus toch expres, niet vanwege de drank ofzo. Tijd om op te staan.

Tijd om weg te gaan ook. Voordat je niet meer in de andere kroegen komt. Onderweg kwam ik niet echt langs een kroeg die me wel gezellig en geschikt leek om te vereren met een bezoekje.

Café Berkhout nog ingelopen, de stamkroeg van collega Marjolein waar ze wel eens over verteld heeft. Was stom toeval trouwens, zag het later pas. Nouja. Toen was ik zo dichtbij, dat ik ook maar “naar huis” ben gegaan.

En wat voor huis! Sodeju, ontzettend gaaf zeg. Drie supergrote ramen die uitkijken op een grote rotonde met een parkje. Voor de Amsterdammers, het is zo’n beetje naast de Heineken brouwerij.

Dus voordat ik ging slapen heb ik nog een tijdje voor het raam gestaan.

‘s Ochtends stond er helemaal een ontbijtje voor me klaar. Handdoek, tandenborstel en tandpasta lag klaar. Helemaal perfect. Heb nog nooit zo verzorgd ergens geslapen. Het lijkt wel een hotel :-).

Dus, nogmaals bedankt Marjolein!

Het was weer zo ver. Vandaag moest er herkanst worden. Het prachtige vak ITIL. Information Technologies Infrastructure Library. Zal het nooit meer gebruiken van mijn leven, maargoed.

Toen ik op school zat kon ik het niet laten te loggen op een vodje papier wat ik toevallig in mijn binnenzak had. Dat wordt overtypen dus. Komt ie:

13:29 uur.

Het gaat werd hard achteruit met de school, dat is wel duidelijk. Stoere jochies roken nu gewoon in de kantine, in plaats van het daarvoor bestemde rokershok.

Er is een meisje nu. Die waren er al hoor, maar dat was niet echt meisjes zeg maar. Trokken niet echt de aandacht als ze binnen kwamen. Misschien trokken ze wel, maar niet de aandacht. Zulke meisjes.

Dit is een meisje met laarzen en een rok. Daartussen zit dan dus blotigheid. Een jongen dartelt continu om haar heen. Zag hem net bij de snoepautomaat iets voor haar kopen. Nu weer zie ik hem met een telefoon bij haar zitten. Zij op de stoel, hij op de tafel. Ze zien er niet uit als stelletje, maar hij doet wel zijn best om in haar buurt te blijven.

Het meisje lijkt hier goed gebruik van te maken. SMS-en met zijn telefoon (dat maak ik er dan van hè), snickers en drank krijgen van de boys. Hoef je tenminste niet zoveel geld mee te nemen naar school, wel zo handig.

Het enige wat ze hoeft te doen is een beetje gewillig kijken en doen alsof het ooit wat kunnen worden tussen hen twee. Hoeft ze maar vier jaar vol te houden. Dan wordt het een goedkope studietijd.

Maargoed. Jammer dat ze er niet was toen wij onze klaverjas competities nog hielden. Toen we vaak als laatste uit de kantine werden geveegd. Gratis sauzijzenbroodjes kregen omdat ze anders toch weggingen.

Toen waren zulke meisjes er in ieder geval niet. Jammer hoor.

Okay. Tijd voor een archiefje. Dus dat hebben we maar gedaan.

nl.rolandow.com/webcamarchief

Zal ook wel geupdate worden, zo nu en dan.

Het is net MSN af en toe, die weblogs. Over en weer gaan de berichtjes, en de reakties. Natuurlijk verwachten ze dan ook weer een berichtje van mij.

Nou, bij deze.

Scoren via een ander vind ik altijd erg simpel. Beetje te simpel. Van sommigen verwacht je dat niet, hoewel, misschien toch ook weer wel.

Gelukkig begrijpen ze de reaktie dan ook wel weer.. En da’s wel weer tof, zeg maar.