Month: November 2001 (Page 3 of 9)

Ik zat, gisteren, toen het vrijdag was, weer eens in de metro naar mijn werk. Dat is nu eenmaal de manier om er te komen, kan ik ook niks aan doen.

Er stapte een groep kinderen binnen, met twee begeleiders. Een station later stapte er politie agenten de metro binnen. De kinderen werden natuurlijk wat opgewonden.

De begeleider zei tegen de agent dat er achterin de coupe iemand was met een mes. Echt waar? Ja, echt waar. Okey, dan gaan we er heen.

Zo gezegd zo gedaan. Onder grote belangstelling van de kinderen, werd de man mee genomen naar buiten.

Nu is er thuis iemand die een mes mist. Dus als antwoord op de vraag: het is de vrouw van de man die het vlees snijdt. En wie dat is? Dat weet haast niemand. Laat staan de kinderen.

Shit zeg. Ik moet naar mijn werk, maar er is iemand in de douche. Dus nu kom ik te laat.

Vandaag moet ik weer mensen inwerken. Eerst zou er ene Frans komen. Maar eergisteren ofzo werd ik gebeld dat Bianca ook nog een keertje mee wou lopen.

Gezellig, zijn we met z’n drieën. Kan ik dus helaas niets anders doen dan aanwijzingen geven.

Barbara vindt het leven kut, net als Jiskefet. Lekker is dat. Moet ik die liedjes weer gaan spelen.

Nouja, het duurt maar even. Wat een kutlied.

Wow.. ik ben gewoon de eerste op kantoor. Maar dat was niet de bedoeling! Ik moet mensen om mij heen (alla Hazes).

Goed exuus, dat wel, toch?

Anywayz.. als ik die bouwmensen nou eens opsouten, dan kan ik weer naar mijn eigen pc. Met die stofbende ga ik daar vast niet zitten. Ben al behoorlijk allergisch aangelegd, en loop al 2 weken zwaar te hoesten. Geen idee waarom dat maar niet over wil gaan. Misschien eens een dokter opzoeken.

Maarja, dat is dan ook weer een verhaal. Onze dokter heeft zijn dochtertje een tijd geleden verloren bij een ongeluk. Daar was hij uiteraard helemaal niet blij mee, maar zelfs zo on-blij dat hij geen zin meer had in het werk wat hij deed.

Dus hij is wat anders gaan doen geloof ik. Ik weet niet precies wat. Feit is wel dat hij gewoon weg is, en zijn praktijk aan een ander heeft overgedragen.

En dat vind ik vervelend. Onze dokter kent mij vanaf kleins af aan. De dokterin (het is een vrouw) die we nu hebben kent mij helemaal niet, en moet dat dus allemaal van een kaartje aflezen. Daar heb ik natuurlijk veel minder vertrouwen in.

Overigens wel heel begrijpelijk dat onze dokter gestopt is. Hem neem ik ook niets kwalijk. Ik vind het gewoon jammer.

Maarja, als dit nog even zo door gaat zit er niets anders op denk ik. Dan moet ik wel naar de dokter. Het mooie is dat ik van mijn eigen dokter het antwoord waarschijnlijk al weet. Dat ik mijn becotide maar weer eens moet gaan gebruiken. Drie maal daags. En sja, dat is een ritme, waar ik maar niet aan kan wennen, en wat ik dus gewoon vergeet. Sue me.

Treinend op weg naar het werk. Twee vrouwen kwamen bij mij in de zithoek zitten. Twee vrouwen die elkaar konden, van school ofzoiets, maar die elkaar niet al te vaak tegen kwamen.

Hele verhalen hadden ze natuurlijk, maar uiteindelijk kwamen ze uit op hun bedrijf waar ze werkte. Vreemd genoeg hadden ze het even later over de website van hun bedrijf.

Wie heeft die website gemaakt? vroeg de een. Dat wilde ik ook wel weten. Nou, ze had hem niet zelf gemaakt, maar ze hield hem wel zelf bij.

Maar het was nog niet helemaal optimaal geloof ik. New York hield zich nu bezig met de site, en dan kon je wel dingen opsturen, maar het schoot niet echt op zeg maar.

Zou ik naar mijn kaartje grijpen? Ze waren erg enthousiast over elkaar kaartje, dat het sjiek was enzo. Nouja, ik heb toevallig ook een kaartje hoor! En opzich zelfs een goede reden om hem weg te geven.

Toch hield iets me tegen. Waarschijnlijk het feit dat het niet netjes is om andermans gesprekken af te luisteren, al weet iedereen in de trein dat de rest van de coupe je gesprek kan volgen. Maar het is niet netjes, dus mensen doen vaak alsof ze je niet horen.

Nog minder netjes is het dan natuurlijk om je in een gesprek te mengen. Heel af en toe gebeurt het toch. Of dat mensen zich in jouw gesprek gaan mengen. Over het algemeen vind ik dat wel gezellig, en toch gebeurt het maar weinig.

Volgens mij moet je OF heel zeker zijn van je zaak, dat je iets kunt toevoegen aan het gesprek. Dat je kennis hebt, dat je zeker weet dat jouw kennis slaat op het gesprek, en dat die kennis van pas komt voor die mensen als ze die kennis ook hebben. Dan is het gerechtvaardigd om je in het gesprek te mengen.

Of, natuurlijk, als er vertraging is. Dan praat ineens iedereen met elkaar, want je zit allemaal in hetzelfde schuitje. Misschien is het een soort verwerkingsproces. Groepstherapie.

Hoe dan ook, uiteindelijk hadden ze het weer ergens anders over, en was mijn kans voorbij. Als ze het over de verhuizing van hun bedrijf hebben is het niet echt gepast om nog eens terug te komen op die website van ze.

Maar, zo heb ik mij voorgenomen, de volgende keer DOE ik het gewoon. Ik geef dat kaartje gewoon, en ze vinden het vast net zo leuk als ik als ik me in hun gesprek meng.

Ongelovelijk. Nog steeds zie ik buiten vrouwen lopen met rokken. Okay, daar onder een panty zo nu en dan, maar hoeveel warmte kan dat nu helemaal bieden?

In deze tijden vind ik het onverantwoord, voor de volksgezondheid, om vrouwen met rokken buiten te laten lopen. Dat ze blote benen hebben enzo, zeg maar.

Hoewel het straatbeeld er niet lelijker van wordt. Dus het heeft ook wel zijn voordelen.

Pfoe hee. Wat een werktijden, da’s toch ook niet meer normaal. Maar UNO is nu zo goed als af. Wat kleine dingetjes moeten nog wel bijgewerkt worden geloof ik, maar verder is het wel zo’n beetje af denk ik.

Time for bed.

Webloggers chatten ook met elkaar, enzo, schijnt het. En, dat geeft ook niet. Zo had Luuk gewoon zijn ICQ nummer onlijn gezet. Op zijn weblog.

Sja.. dus dat leek mij ook wel wat, dus. Laat ik beginnen met MSN. Dat is rolandow@dolfijn.nl .. Kan dat dan? Moet je geen hotmail? Nee, je moet geen hotmail. Je moet zo’n verdomde passport aanmaken, maar dat kan dus ook met een ander mail adres. Ben benieuwd hoe lang dat duurt.

Dus … gaan jullie nu spontaan MSN-en? Net als dat ik spontaan Luuk toevoegde aan mijn lijstje, zonder dat ik de arme jongen ken?

Arme jongen? Ja! Je zal maar lastig gevallen worden door een.. door een ik. Door mij. Juist!

Nou goed. Eh, ik zie wel.

Nauwlijks tijd om te webloggen. Kappen nou hoor jongens! ;-)

Nou hoor ik van Wesley weer erg goede berichten over zijn Rio dinges mp3 speler. Alleen heeft hij geen afstandsbedieningkje. Gelukkig heeft de nieuwere versie dat wel.

Dus ik denk dat ik die maar moet bestellen binnenkort. Hoop ik dus wel dat ik mijn geld terug kan krijgen bij die mediamarkt. Morgen maar eens even langs gaan. Want dit kan natuurlijk niet he?! :-)