Nog maar weer een stukje van de doorgewinterde OV-er in mij.
Het is altijd een uitdaging om tegenover leuke, mooie of interessante personen te gaan zitten, zodat het de reis nog een klein beetje interessant maakt.
Gisteren was dat aardig gelukt. Er liep een meisje de trein in, voor mij, die een achterwerk had, gewoon erg mooi. Heel goed. Nou, die ging schuin tegenover me (het bankstel naast me, zeg maar) zitten. En ze klepte honderd uit tegen de jongen die tegenover haar zat. Die konden elkaar blijkbaar erg goed.
Na een tijdje kwam naar voren hoe dat kontje zo gevormd was: ze had ondergewicht ofzoiets. Lachend en enthousiast vertelde ze hoeveel moeite ze wel niet moest doen om aan de komen. Ze woog 52, en moest naar de 58. In 4 weken tijd had ze er wel 2 kilo bijgekregen.
En nu vond ze dat die andere vier kilo er dan ook maar in 4 weken bij moest. De logica ontging haar zelf ook, maar toch, het was haar streven. Triomfantelijk haalde ze een Twix uit haar tas. En nog een, en nog een, en ook nog een Mars. Als tussendoortjes, denk ik.
En ze had die ochtend ook al vier boterhammen gegeten. Ja, dit klinkt echt als een probleem, te licht zijn. *jaloers*.
Op de terugweg liep er een man hevig zwalkend over het perron heen. Blikje Tuborg bier, wat ik herkende omdat ze het in Turkije ook verkochten, onder zijn arm. Wat kleingeld, stuivers en dubbeltjes, in zijn andere hand, wat hij probeerde te tellen.
Hij zwalke zowat het spoor op. Ik vroeg me af of ik hem zou helpen. Een zwerver, of alcoholist, is natuurlijk eng en smerig en wie weet wat hij allemaal heeft. Maar hulpeloos op het spoor laten zwalken lijkt me ook geen goede optie.
Ik besloot dat ik de beslissing zou nemen als het erop aankwam. En dat kwam het niet, gelukkig. Hij zwalke vlak langs de rand, en toen liet hij een dubbeltje vallen. Shit, zie die maar te vinden als de vloer zo beweegt.
Na nog wat gezwalk op een vaste plaats, op zoek naar het dubbeltje, liep hij door. En hij kwam weer terug, liep zo nog eens een paar keer voorbij, en toen heb ik hem niet meer gezien. Misschien is hij er aan de andere kant, op het andere spoort, vanaf gevallen.
En vanochtend een soortgelijk gek type in de metro. Wel een pak aan, wat dan opzich weer netjes is. Zijn blouse had hij echter ver open, alsof hij een of andere rockster was. Er zat echter geen bos haar onder, en hij leek ook totaal niet op een rockster.
Hij liep eens een paar keer om een fiets heen, die daar tegen een paal stond. Heel onderzoekend, alsof hij dacht zouden ze het merken, als ik hem nu gewoon meeneem?. Even dacht ik zelfs dat het zijn eigen fiets was, die hij inspecteerde op veiligheid ofzoiets.
Toen hij uit was gecirceld liep hij zo de metro door, uit het zicht, uit het hoofd. Nouja, tot nu dan. En er ging een andere man met de fiets de metro uit. De fiets was dus niet van hem.
Leave a Reply