Bedrijven zijn raar. De een wil dit, de ander wil dat. En op het moment dat ze bij elkaar komen om erover te praten, valt ineens de helft af.

Nee, niet alleen onbelangrijke dingen vallen af. Belangrijke dingen die de werksituatie behoorlijk kunnen beinvloeden worden vergeten om de vrede te bewaren. Opzich een goed uitgaanspunt, de vrede bewaren, maar wat als de deal gesloten is en je er aan vast zit?

Ik ben blij dat ik (nog?) geen leader ben en dit soort kopzorgen nog niet aan mijn hoofd heb. Misschien wordt er meer van me verwacht als stage-loper, maar ik ga niet het tegenovergestelde van mijn collega’s prediken, als ik er “net bij ben”. Ik vind dat ik geen doorslaggevende stem (mag) heb(ben).

Maar toch blijft het vreemd, en maak ik me wel een beetje zorgen over de toekomst. Ben bang dat er allerlei dingen die “dat komt wel” zijn, niet komen. En als we dan alle voor- en nadelen bij elkaar optellen, we een negatief saldo overhouden.

Leerzaam, dat wel. Ben benieuwd hoe het verder gaat, dat ook. Ik heb zin om eens flink te discusseren over hoe ik er over denk, en de anderen. Maar ik weet nu al dat dat eindigt in een minder prettige sfeer (geen ruzie hoor), en dat is het me als stage-loper niet waard. Het zou wel anders zijn als ik werknemer was denk ik.

Nouja. Het zij zo. Het komt vast wel goed :-).