Het voordeel van het reizen met de trein, is dat er altijd wel wat gebeurd. Je ziet elke keer weer andere mensen op het station, maar ook steeds weer dezelfde.
In principe zou je daar elke dag wel wat over kunnen schrijven, en misschien doe ik dat ook wel.
Soms kom je mensen tegen in de stad waarvan je dan denkt “hey, die ken ik ….. maar waarvan?”. En diegene kijkt je met een blik aan, die eigenlijk precies hetzelfde zegt. Achteraf denk je dat “het zal wel van de trein zijn”, want daar ken je meer mensen van dan je denkt.
Gisteravond zei er zelfs een knap uitziend meisje “hoi” ofzoiets tegen me, toen ik voorbij fietste (door de stad, dat mag niet!). Geen flauw idee waar ik haar van ken, hoewel haar gezicht me wel enigsinds bekend voorkwam. Ook van de trein dus, denk ik dan maar.
Het is wel makkelijk om de trein als excuus te gebruiken voor je falende geheugen. Maar echt, het is echt zo.
Vandaag kwam er een vrouw van ik denk een jaar of 35. En die had gewoon een doorkijk-blouseje aan, een zwarte, met daaronder een zwarte BH. Gadver dacht ik eerst, maar voor haar leeftijd zag ze er nog best goed uit.
Nouja, ze liep door, dus ik kon het verder niet inspecteren. Maar ik vond het wel erg verwonderlijk dat er iemand van die leeftijd, met dit weer, en in Hoorn zelfs rondloopt. Niet eens Amsterdam dus, mijn eindbestemming, nee Hoorn. Places of all places.
Zo maak je dus nog eens wat mee, met die trein. Vanavond kom ik daar keihard van terug, want dan heeft hij ongetwijfeld weer vertraging. Ik denk ook dat ik mijn vertragingen ga loggen ofzo.