Zomaar een biografie over Annie M.G. Schmidt gelezen. Word je toch wel even stil van. Ik vind het met zulke verhalen altijd zonde dat ik er zelf niet bij ben geweest, dat ik het zelf niet zo heb meegemaakt.
Je bent een beetje jaloers, maar een uur later ben je het al weer vergeten en leef je gewoon je eigen (unieke) leven.
Het blijft jammer dat ik er zelf niet zo gek veel van meegekregen heb. Ik wist dat ze boeken en versjes schreef. Daar houdt het wel zo’n beetje mee op. Ik wist bijvoorbeeld niet dat ze een man had, eigenlijk.
Nu weet ik wel wat meer. Het was boeiend, dat zeker.
Leave a Reply