Koffie met thee is minder lekker

Month: March 2009

So far, so good

Het is nog wel even wennen. De bochten vind ik nog een beetje eng, hoewel ik de laatste keer de rotonde soepel heupwiegend doorkwam. Daarna haalde ik even soepel de rij wachtende auto's in, zoals ik dat vroeger ook altijd deed, en stond zo al vrij snel vooraan bij het stoplicht.

Beetje jammer dat de motor afsloeg toen, en het licht vrijwel direct daarna op groen sprong. Gelukkig wist ik me toch weer tussen de auto's te wurmen, maar echt een schoonheidsprijs verdiende het niet. Mensen zullen wel gedacht hebben…

Verder nog lopen emmeren met de spiegels, die dus door de rijwind weer naar beneden gaan, waardoor je uiteindelijk geen klap ziet op de snelweg. Heb ze nu weer wat bijgesteld, waardoor de euvel hopelijk voorgoed verholpen is.

Tot slot de helm. Was een hele mooie Nolan helm vroeger, vrij duur ook. Systeemhelm. Maar in de loop de jaren is hij toch wat versleten. Ik herriner me nog als de dag van gisteren dat een of andere biatch mijn helm op de grond liet donderen, toen ik op de examenuitreiking van broerlief was. Zwaar pissed was ik, toen ik erachter kwam dat het knopje van de ventilatie af was gebroken. Kon het kind wel omleggen, maar die begreep niet dat ik zo moeilijk deed om een helmpje geloof ik. Maar dit is ook geen brommerhelm, domme doos! Tssk.

Zo kwam ik zaterdag dus achter dat het vizier niet helemaal meer open wil, maar 1 tandje naar beneden valt. Precies genoeg om de onderrand van het vizier, precies in je gezichtsveld te laten hangen. Irritant dus. Want bij het cruisen door de binnenwegen is vizier open, zonnebril op, uitermate relaxt. Gaat dus even niet door.

Nog heel even doorsparen voor een Schuberth dus, maarja, da's toch wel weer een boel centjes (maar dus wel een Schuberth, HALLO!) Hoewel er ook al goedkopere helmen zijn met een zonnevizier (maar hallo, had ik al Schuberth gezegd?).

Maar verder gaat het helemaal goed met mijn nieuwe buitenvrouw. Ze staat vrolijk onder het afdakje bij ons thuis, dus staat nog redelijk droog ook. En als ik dan zo naar buiten kijk, en de zon zie, dan denk ik dat ik best een goede keuze heb gemaakt :-)

Laat dat zonnetje maar komen! Oh, en dan nog wat puike tourtochten natuurlijk. Misschien het motor forum maar weer eens in de gaten gaan houden.

Het LVC gaat sluiten!

Althans, dat zou me niets verbazen. Watsgeburt?!

Vorige week vrijdag waren ik en kluskoning Chiel op weg naar Nomes. Hops in de Chielmobiel, en we zien wel wat de avond ons brengt, was het motto.Nomes heeft een nieuw huis, en dat moest bezichtigd worden. Legitieme reden om een avondje stappen in Leiden te doen.

De avond begon, de biertjes kwamen op tafel, en na een tijdje keuvelen werd het tijd om de stad maar eens te gaan verkennen. We begonnen in een druk gezellig café, maar om één of andere reden dachten we (of in elk geval een paar van ons, waaronder ik) dat het ergens anders nóg gezelliger kon. Of dat we minstens meerdere kroegen van binnen gezien moesten hebben. Of dat dartborden niet gezellig zijn. Hoe dan ook, we besloten ons heil ergens anders te gaan zoeken. Achteraf een stomme beslissing.

Eerst stonden we voor de deur bij Oddessee ofzoiets, maar daar bleek je een studentenpas voor te moeten hebben. Die hebben Chiel en ik al jaren niet meer, dus dat feest ging niet door. Geen ramp, want het was er toch al belachelijk druk. Daarna waren we gebonden aan een paar locatie's, omdat we anders de deadline van 2:00 niet zouden redden, in verband met afstand en onze maximale snelheid. Want, 2:00, deuren dicht.

Na veel wikken en wegen van de Leidenaren werd het dan, onder druk van de tijd, uiteindelijk het LVC. Wij komen binnen, en werden daar opgevangen door een hoeveelheid personeel die groter was dan het aantal bezoekers. Helaas wisten we dat pas later. Hebben ze zoveel personeel dan? Nee hoor, valt best mee. You do the math.

De lege garderobe deed ons wel al iets vermoeden, maar het vrouwtje aan de deur dat ons kaartje door midden moest scheuren, verzekerde me dat het vast nog wel drukker werd. Kom er nou maar binnen, wordt heus leuk. Welja, we kunnen toch nergens anders meer heen, dus betaalden we braaf die vijf eurie's en gingen naar binnen. Des noods werden we zelf de act van de avond.

Aan het eind van de zaal stond een DJ interessant te doen met plaatjes. Bij hem stonden een stuk of 3, 4 vrienden, en er was nog een verwaald stelletje aan het zoenen ergens in een hoek. Met de komst van ons 7-en, was het publiek ongeveer verdubbeld. En dat in een zaal waar je zeker een paar honderd man kwijt kunt. Nou goed, we maken er maar het beste van, en gelukkig waren er koude flesjes Grolsch. Want koude flesjes Grolsch (die nieuwe dus hè) die zijn best hip. En verfrissend.

Na een tijdje in de zaal toeven, zijn we naar de rookruimte gegaan, alwaar er een nieuwe koude kletser onze kant op kwam. Net op het moment dat ik deze tetter aan mijn mond wilde zetten, kwamen er een witte en zwarte man binnen gestormd, om ons "vriendelijk" te verzoeken weg te gaan. En wel nu. Bier opdrinken, we gaan dicht! Hop mensen, schiet eens even op. Niet de hele dag de tijd. Beetje die strekking.

Verbaasd keek het weinig publiek dat er nog zat elkaar aan. Tegen de tijd dat we begonnen te beseffen wat er precies gaande was, ging het mannetje naar een andere ruimte, waarschijnlijk om daar op dezelfde manier aan zijn imago te werken. De rust keerde terug, en we zouden ons biertje even leeg drinken onder het genot van een rokertje, en dan maar eens richting huis.

Net toen ik mijn tweede slok uit het flesje wilde nuttigen kwam het witte mannetje alweer naar binnen toe. Waren we er nou nog? Hup, leegdrinken dat bier! Op de voet gevolgd door het zwarte mannetje, lang, kaal hoofd, kennelijk ingehuurd om indruk te maken op de ongehoorzamen?

Toen het publiek schoorvoetend aanstalte maakte om weg te gaan, werd ik nogal pissig. Erg pissig. De adrenaline door dit onrecht borrelde langzaam, maar steeds sneller op, en voor ik het wist stond ik de man te vertellen wat een mafkees het mannetje was. Een half uur geleden komen we binnen, we kopen een tweede biertje aan de bar, en dan ineens gooien we de tent dicht? En dat terwijl ons aan de deur beloofd wordt dat het echt nog wel beter wordt? Dat terwijl wij wel de moeite hebben genomen om even binnen te kijken?

Ja, er waren al meer mensen geweest die hadden geklaagd over de vijf euro.

Was mijn punt niet. Kan mij die vijf euro schelen. Al was het tien euro, ook best, lekker bij je houden, koop er een ijsje voor. Ik snap best dat je niet tot zes uur open blijft als er niemand in je tent komt.

Maar zorg er dan tenminste voor dat de weinig klanten die wèl binnen hebt, met respect behandelt. Laat ons even een kwartiertje met rust, en dan is dat biertje echt wel leeg hoor. Zeg bijvoorbeeld: "Jongens, laatste gelegenheid, drink even rustig je biertje op. Wij beginnen vast met schoonmaken, en als jullie je biertje op hebben, willen we jullie verzoeken naar huis te gaan. Hartelijk dank voor jullie komst, sorry dat het zo rustig was, maar hey, hier heb je een bonnetje, volgende keer 5 euro korting op het entree".

Hatsa. Komt stuk relaxter over. En met dat bonnetje zorg je er gelijk voor dat mensen wellicht nog eens een keertje komen kijken in je tent. De meeste mensen raken dat bonnetje gewoon kwijt, of vergeten het mee te nemen, maar je gaat in elk geval met een voldaan gevoel naar huis. Saamhorigheid. Ach, die arme mensen van het LVC kunnen er ook niks aan doen dat het zo rustig was. Maar het zijn tenminste wel toffe gasten!

Begreep meneer niks van. Kwartier langer? Er moest nog opgeruimd worden ook! Wat denk je wel niet? Veel meer zinnigs kwam er niet uit, en meneer sprong eigenlijk meer in de verdediging omdat ik hem aansprak op dit wangedrag. Dingen als "je laat me niet uitpraten" waren zijn argumenten om de discussie verder niet aan te gaan. Dan weet je natuurlijk gelijk met wat voor niveau je te maken hebt.

En ineens begreep ik het. Het LVC was niet leeg vanwege recessie, vanwege een DJ, omdat het buiten koud was, of omdat men geen Grolsch lust. Nee, het LVC was leeg omdat het beheerd wordt door een stelletje leeghoofden, die niet begrijpen hoe het werkt in de horeca. Dat de klant koning is, dat je ze moet behagen, een gevoel geven dat ze je vrienden zijn. Dat je hun entertainment bent voor de avond. Je ze moet vermaken, en ze aan je moet binden, zodat ze de volgende keer terug komen, en meer vrienden meenemen.

Het LVC denkt dat ze een monopolie hebben op … sja, op wat eigenlijk? In elk geval: als het je niet bevalt, dan donder je toch lekker op? Wij zijn de baas, en als wij zeggen we gaan dicht, dan heb je maar te luisteren. Ze snappen niet dat ze hun klanten nodig hebben. En daarom gaat het LVC sluiten, het gaat failliet. Let maar op.

En dat had iedereen in Leiden kennelijk al begrepen.

Behalve wij.

Hoorn e.o. onveiliger

Want ik heb besloten dat ik de wegen weer op twee wielen onveilig wil gaan maken. Nu ik 2 weekenden per maand geen auto meer heb, vond ik dat toch een beetje beklemmend, dus ik dacht: eens zien of er voor mijn budget wat te krijgen is.

En dat blijkt nog best mee te vallen. Dus maak ik donderdag een proefrit op onderstaand vehikel. En mocht deze hem niet worden, dan speur ik rustig verder. Maar ik denk dat ik vrij snel een motor heb! :-)

Update: She's mine! Hoewel de verkoper weinig in prijs wilde zakken, hou ik me voor dat ik evengoed een goede deal heb gemaakt. Sneak preview geripte marktplaats plaatjes: hierrrrrr.

Liefdesbrief spam

Evgeniya

Kijk nou! Een liefdesbrief in m'n mail. Dit moppie zoekt een echte man die van haar houdt en haar respecteert. En ze wil meer details over me ontdekken (oeh, wat een romantische zin!).

Maarja, ze rookt niet, ze drinkt niet, en bovendien krijg ik haar naam m'n bek niet uit zonder m'n tong te breken. Jammer de bammer meissie, zoek maar lekker verder. En trouwens, je begint onze relatie gelijk al gebaseerd op een leugen: ik heb helemaal nooit meegedaan aan de love Internet dispatch mailinglist.

Hello! How are you? Likely, you will be now surprised. I have received the love Internet dispatch. In that letter was spoken about love relations between people. In the list e-mail addressees, I have seen your e-mail. I consider, that the given chance for me unique, therefore I have decided to write to you. I wish to find the true love!

I would like to begin our acquaintance, with the small story about me. My name is Evgeniya. To me 28 years. I the quiet, young, purposeful girl. I conduct a healthy way of life. I do not smoke and I do not take alcohol. I have work which very strongly I love. But I do not have not enough love. I am assured, that on our planet, there is a person who can present to me happiness and love!

I search for the real man who will love, and to respect me. I consider, that this main thing in relations. I would like to find out you in more details. I wish to get acquainted with you more close, by means of e-mail. It will be for us easier variant.

Please reply on my personal e-mail: stolistul75@yahoo.com

You can write to me. I with pleasure will answer you. I hope that you will like my photo if you wish to receive more photos. Write me please the letter! I with impatience will wait your letter to me, with more detailed story about you. I am assured, that we become good friends. Your faithfully friend

 Evgeniya!

Carnaval 2009

Rolandow op trommel van Joeri

Zie hier, rolandow op de trommel van grote vriend Joeri. Watsgeburt? Welnu, Rolandow is nog steeds nie doorgebroken nie, maar het harnas van zijn percussie instrument wel. Dus ging ik zonder instrument (maar met stokken) op weg naar de kroeg, in de hoop dat iemand z'n trommel wel even zou uitlenen.

En gelukkig, dat gebeurde dus ook (thanks Joeri!).

Verdere dingen die het vertellen waard zijn: een glas cola in m'n nek van een ober. Duizend maal sorry, maarja, wat wil je nou? Dat ik zeg dat ik het OK vind? Tsss.

Verder waren we in Weert op wedstrijd, alwaar we het programma volgens mij niet helemaal begrepen. Dus nadat we na ons daverende optreden een half uur hadden gewacht, doken we het dichtstbijzijnde café in om een toetje te bloazen. We waren net een paar minuten bezig toen bleek dat we op het podium verwacht werden. Prijsuitreiking. Nou, daar kwamen we zo snel mogelijk naartoe (nadat we het nummer hadden uitgespeeld), maar toen was alles al voorbij. Te laat voor de prijs dus. Jammer de bammer, volgend jaar beter.

En voor de rest, ach, je had er bij moeten zijn. Da's vaak zo met die dingen!

Maargoed, wat ik vertellen wou, klik hierrrrrrr voor het carnavalsalbum. Inclusief raadjeplaatje foto's, en 18+ materiaal.

© 2024 Rolandow.COM

Theme by Anders NorenUp ↑