Month: November 2005 (Page 1 of 3)

Adembenemende regenboog. Past niet helemaal op de foto, dus hier een 3gp’tje.

Heerlijk, hoe Amelanders toch op de kast zitten als je iets over hun Sunneklaas feest vertelt. Opzich snap ik dat wel, maar erg respectvol gaan ze er in elk geval niet mee om.

Heel lang geleden liet ik het eens in het kort vallen. Ik had, voor zover ik mij kan herrineren, nog wel wat research gedaan. Het was allemaal zeer geheimzinnig, en dan wil je natuurlijk alleen maar meer weten!

Dankzij Google (denk ik) komen de Amelanders twee jaar later gewoon nog een keertje langs om boos te worden. En zo werd er gezegd dat het allemaal helemaal niet waar was, enzo. Dus ik dacht .. is dat zo? Continue reading

Dit jaar organiseert Kor, traditiegewijs, weer een nieuwjaarsborrel. In Florin, in Utrecht. Nu ben ik daar wel eens geweest, en dat was enorm gezellig.

Probleem is alleen dat ik die avond bij één of andere prinsen verkiezing moet optreden. Ja, met muziek hoor, niet als hofnar. Bij een carnavals vereniging die volgens mij de afgelopen jaren hard achteruit holt. Wat dat betreft verwacht ik niet zoveel spectaculairs van die avond.

En dan is het dus wel flink balen. Want als ik eenmaal zo’n nieuwjaarsborrel op heb, dan is het altijd lastig om daarmee te stoppen.

Bovendien is het zo’n anderhalf uur reizen, en moet ik om 20:30 alweer op het verzamelpunt zijn. Betekent dat ik 18:30 moet vertrekken.

Waarschijnlijk laat ik dit jaar dus aan mij voorbij gaan. Tenzij de verzameltijd nog wat verlaat wordt, of tenzij ik die dag enorm veel zin heb om nieuwe weblogvriendjes te maken.

Aan alle anderen, die wel gewoon kunnen: gewoon gaan! Meldt U aan. Het wordt vast gezellig.

Tik tik tik tik tik tik.

Hoort U hem al? Want dit item is natuurlijk schaamteloos gejat van AT5. Hoewel het niet helemaal hetzelfde is, want dit keer wacht ik niet tot er iets opgelost, gerepareerd of verwijderd wordt, wat allang had moeten gebeuren.

Nee, dit keer wil ik graag de vorderingen van het bouwbedrijf bijhouden. Maar toch. We wachten af. Tot het af is.

In de tussentijd probeer ik, minstens 1 keer per week, een fotootje te maken van de vorderingen. En dat uiteindelijk dan allemaal in 1 rij zetten. Ofzo.

Gisteren kwam de motor dokter langs. Eigenlijk om te squashen, maar daar werd ik genadeloos ingemaakt, dus daar heb ik het liever niet over.

Bij mijn subtiele opmerking (wil je voor of na de squash naar de motor kijken?) barstte motor dokter uit in een luid SHIT SHIT SHIT. En dat herhaalde hij meermaals. Kennelijk kwam het niet zo goed uit.

Wat bleek: de motor dokter was zijn instrumenten vergeten. Nouja. Dan komt het wel een andere keer. Maar zelfs zonder instrumenten wilde de ddokter wel even kijken. Zo veel kon er immers niet kapot gaan, bij het plaatsen van een accu.

Omdat het inmiddels donker was geworden, duwde ik mijn motor de schuur in die bij ons huis hoort. Nouja, alleen tegen betaling mag je er gebruik van maken. Maar ik vond dat we best even een half uurtje van het licht gebruik konden maken om te kijken wat er loos was.

De bewoner tegenover de garage, die inmiddels ruimschoots over zijn pensioenleeftijd heen was, vond van niet. Wat mot dat? riep hij zo afschrikwekkend mogelijk.

Op mijn vriendelijkst probeerde ik uit te leggen dat ik hier woonde, en dat we alleen even naar de motor wilde kijken omdat hij stuk was. Weinig begrijpend keek hij me aan. Maar uiteindelijk bleek de meneer zelfs behulpzaam, en had hij zelfs wel 20 jaar in een garage gewerkt. Hij wist er dus ook wat vanaf.

En dat kwam wel mooi uit. Want nu konden we wat instrumenten lenen.

Dokter prikte in wat kabels, en rommelde wat met een stekkertje, en af en toe ging er een lichtje branden. Daar werd ik blij van, want dit betekende dat ik in elk geval mijn accu goed had opgeladen.

Na wat geprik kwam de dokter tot de conclusie dat het ergens voor in moest zitten. Met zijn handen ging hij tussen de kleine opening tussen mijn kuip en tank, en frommelde wat ergens onder de tank. Ineens knipperde het voorlicht: er was stroom!

Er bleek een stekkertje van de kabelboom, whatever that may be, niet helemaal goed meer. Kwestie van een paar keer in en uit doen, en dan zou het misschien goedkomen. Knap deed het kabeltje, en toen was hij afgebroken.

De motor zou vandaag niet meer beter worden, maar we wisten in elk geval waar hij ziek van was.

Nu moet ik even kijken of auto dokter John misschien tijd en zin heeft om zich eens op andere techniek te richten: het motor sleutelen. Volgens dokter Ruurt kan hij dat wel.

Qua squash heb ik vandaag tenminste een herkansing. Tegen mijn collega’s dit keer.

hagel! Ik wacht nog heel even

Zo. Dat was lachen zeg. Niks geraakt, dus geen punten helaas.

Het begin was vooral een hoop ouwehoeren. Beetje 6 afspraken vooruit lopen plannen en invullen op de agenda. Folders uitdelen, dingen bespreken. Doe dat lekker op kantoor, denk ik dan, in plaats van zulke dingen in mijn rijles te bespreken!

Krijg ik nog een berg administratie mee ook.

Na een tijdje begon me dat wel lichtelijk te irriteren. Al een half uur voorbij, en nog geen meter gereden! Nouja, het zal er wel bijhoren allemaal.

En verder.. sja.. ik ben weer terug bij af. Ik moet leren hoe die auto precies werkt. En er lijken een paar dingen in andere volgorde te gaan dan ik gewend was. Bij een kruising of stoplicht is het nu gas los, lichtelijk remmen, en dan koppeling in.

Op de motor deed ik: gas los, koppeling in, terug schakelen, koppeling op laten komen, koppeling in, terug schakelen, koppeling op laten komen, totdat ik in z’n eerste versnelling stond, en dus zo goed als stil stond.

Toch een verschilletje. Telkens als ik rem, ben ik geneigd de koppeling ook in te drukken. En ik merk dat ik later wil remmen. Liever harder aanrijden en op het laatste moment wat harder afremmen dan dat trage geneuzel.

Ook riep de instructeur regelmatig niks doen! terwijl ik m’n koppeling en andere pedalen al aan het indrukken was.

Terwijl op de motor je voor een bocht je koppeling in doet, had ik geleerd. Of mezelf geleerd, dat kan ook. Nouja, goed, in ieder geval kun je je gas niet zomaar loslaten, want dan rolt je motor minder lang door, en dat wil ik juist. Op m’n gemakkie uit laten rollen om eens even te kijken of ik niet ergens tussendoor kan schieten.

Gaat nu net anders dus allemaal. En dan ook nog dat stuur en het inschatten van hoe breed je bent. Die tegenliggers komen wel erg dichtbij, dus ben ik geneigd naar rechts te sturen. Maarja, een auto is effe breder, en Ton (de drill intructor) wil zijn velgen graag behouden.

Vrijdag een herkansing.

Misschien mag ik dan wel zelf m’n steegje uit rijden.

Ik las een stukje bij Luna, en daar reageerde op een bepaald moment ene Mario op. Dat alle loggers die pivot gebruikte zo hetzelfde waren.

Wat blijkt nu, mario heeft een eigen weblogsysteempje ontworpen. De zoveelste. Eigenlijk is hij dus sowieso al de dertiende in het dozijn, voor het beheren van je weblog hebben we echt niet nog meer tools nodig. En al helemaal niet voor 10 euro per maand. Hobbelt achter de wagen aan.

Mooi is het dus, als die meneer op zijn website aangeeft dat je met dit systeem allerlei verschillende websites krijgt. Ieder z’n eigen look and feel, ieder z’n eigen stijl, geen 13 in een dozijn meer… kennelijk.

Tijd voor een onderzoekje.

Clicketyclick even hier, en dan zie je de screenshots onder elkaar, dat vergelijkt wat makkelijker dacht ik. Helaas waren er nog geen 13 mensen die dit systeem gebruiken, dus op ’13 in een dozijn’ kon ik niet goed testen.

Maar, tot nu toe blijkt nergens uit dat de websites erg verschillend zijn.

Ik zie wel wat overeenkomsten. Links een gezichtje dat je “mood” aangeeft. Daaronder een lijst met linkjes, allemaal op een kladpapiertje gekrabbeld.

Aan de rechterkant zien we telkens wie er op de website (hoi Rolandow!) is, en daaronder een polletje. Goh. Tot nu toe precies de mogelijkheden van een web-log account. Origineel hoor!

Als klap op de vuurpijl heeft iedereen in het midden dezelfde achtergrondkleur, hetzelfde lettertype, en dezelfde breedte. Oh, en wat ik nu tijdens het schrijven pas zie trouwens, die knoppenbalk hè? Ziet U enig verschil?

Kortom, Mario Olivier moet eens even heel hard z’n bek houden, want alle weblogtools liggen vér voor op het zijne. Zelfs mijn eigen tool, durf ik te wedden.

Als ik om uiterlijk om 4 uur naar bed ga, komt het helemaal goed, vertelde ik mijn collega toen het bier uur was op de vrijdagmiddag, op kantoor. De volgende dag, zaterdag, zou ik om 9:00 in de auto zitten richting Zeeland, op bezoek bij Mijke haar vader en famillie.

En inderdaad, als ik me daar aan had gehouden, was er niets aan de hand. Maar ik kwam allemaal oude bekenden tegen, die ik een tijd niet gezien had. En later weer eens na lange tijd naar de happy hour in ‘t Kroegie. En sja, als het dan toch zo’n gezellige avond is, dan kun je er maar net zo goed alles uithalen wat erin zit.

Dus ik eindigde nog eventjes in Swaf. En daar liet Nico zien welke spellen hij nieuw had gekocht. Bleek koehandel ook bij te zitten, dus al gauw werden de kaarten geschud en de eerste boden gedaan. 50 voor een gans, de eerste ronde, tssk. Jeroen en Jurian spelen het spel wel even anders dan ik gewend was.

Dus uiteindelijk verloor ik weer natuurlijk, as usual. En dat het inmiddels al een paar uur later was dan 4 uur, dat was me ook even ontgaan. Bij thuiskomst moest ik de was nog even opvouwen, en had ik nog net tijd om 2 uurtjes onder de wol te kruipen.

De wekker had ik nooit gehoord natuurlijk, en dus werd ik wakker gebeld. Gelukkig had mijn “zwager” zich ook verslapen, dus dat kwam me goed uit. Ik had nog even tijd om mezelf op te frissen en wat kleding in een tas te gooien.

Eenmaal in Zeeland aangekomen bleek dat kleding ook het enige was. De toilettas lag nog in de badkamer, en mijn portomonaie moest ook nog ergens in Hoorn rond zwerven.

Een wandeling in de stad doet een mens goed. En een bad ook. Wat een luxe! In het volgende huis toch ook maar zo’n ding zien te krijgen.

Daarna werd er uitgebreid gekookt door m’n lief en haar vader, en was het smikkelen en smullen. Mijke haar vader is een groot liefhebber van speciale biertjes, en ik gelukkig ook. Dus inmiddels ging het weer een stuk beter, en had ik de zaterdag overleefd.

Zondag op tijd weer naar huis, wat bijslapen, en dat was dan alweer het eind van het weekend.

En wat heeft U dit weekend gedaan? :-)