Month: April 2004 (Page 1 of 5)

En dan frontaal tegen een auto rijden. Snap nog steeds niet hoe het komt. Fiets en ik licht gewond. Wel balen.

Kijk, dat zijn de berichten. Een blikje dat zichzelf kan koelen. En Heineken heeft al een contract.

Zou ik dan eindelijk mijn domein voor een leuk bedrag van de hand kunnen doen?

Foto’s maken in het donker is kennelijk onmogelijk met mijn camera, dat blijkt wel weer. Hoewel het met een statief ongetwijfeld wèl goed was gegaan.

De wat grotere versies van de foto’s zijn dan ook niet de moeite waard om te laten zien.

Moeilijk om te omschrijven hoe het was, verder. Het was simpel. Geen decor, en de opstelling was als in de oefenstudio. Zien jullie dat ook eens een keer, grapte Thomas.

Grappig was het ook wanneer Thomas zich te laat realiseerde dat hier een mondharmonica solo kwam. Dat ging de vorige optredens ook al zo, vertelde hij toen het nummer af was gelopen. Dit keer had hij hem uiteindelijk wel te pakken, en nog goed om ook.

Was hij blij mee. Want een mondharmonica verkeerd om geeft ook wel solo’s, maar niet geheel zoals hij ze bedoeld had. Dus had hij er stickertjes opgeplakt met links en rechts. En in zijn achterzak gestoken, zodat hij hem vast bij zich had.

En dat was dus niet slim, merkte Paul op. Nee, dat was niet zo slim. Trots liet hij zijn instrument zien toen hij hem eenmaal te pakken had. Om te laten zien dat hij niet ongegeneerd aan zijn kont zat te krabben, legde hij naderhand uit. Hij moest wel laten zien dat het om een mondharmonica ging.

Het solootje werd nog even versneld overgespeeld. We hadden toch recht op de hele solo.

Verder vond ik het mooi. Ook de nieuwe nummers vond ik mooi. Ik merkte dat ik af en toe meer op dingen zat te letten dan op de tekst, maar dat komt dan nog wel. En het voetbal lied, daar verstond ik maar weinig van. Ging een beetje snel. Dus die moet ik nog maar eens op CD beluisteren.

Al met al was ik blij dat ik erbij was. Hoewel het kaartje veel te duur betaald was. Dat hebben die jongens goed gedaan op het forum. Ben d’r jaloers op, eigenlijk.

In oktober wil ik dan ook zeker naar de voorstelling. Kijken wat er nou uiteindelijk van geworden is. Ben benieuwd!

Moe maar voldaan wacht ik tot de bus mij naar huis gaat rijden. Foto’s zijn waarschijnlijk te bewogen, maar we zullen zien. Het was gaaf in elk geval. In oktober moet ik zeker de show zien.

Ga zo naar Acda en de Munnik. Dankzij claver, die me er op wees dat er kaartjes werden verkocht in het forum. En dankzij twee forumleden dan dus ook eigenlijk.

Het verslag van claver heb ik natuurlijk ook gelezen, en ik hoop dat wij ook twee uur entertaint worden. Een boel liedjes zal ik niet kennen, ben ik bang. Nouja, whatever.

Mijn eerste zorg is of we er wel op tijd komen. Het zal niet voor ‘t eerst zijn dat er op zulke momenten iets mis gaat in het reisschema.

Bovendien zal het spoort van de NS wel uitgezet zijn vanwege de hitte. Of de bladeren die ineens niet meer op de rails liggen, nèt nu ze er aan gewend waren.

Positief denken roland, positief denken.

Morgen hopelijk wat fotootjes en tekst hierover.

Ik ben vet technisch! riep ik nog opgewerkt toen Pim langs kwam, en ik bezig was mijn gloednieuwe bougies in te draaien. Klusje van niks. Kind kan de was doen. Ging allemaal prima.

Tot de vierde, en laatste, nieuwe bougie erin moest. Die wilde in het begin even niet pakken, leek wel. Na wat wroeten leek hij ineens wel te pakken, 1 of 2 slagen draaien ging hij eigenlijk niet verder meer.

Da’s vaak een slecht teken, kon ik mij herinneren. Zo ook dit keer. Misschien een stukje doordraaien, zodat hij weer in het schroefdraad valt, dacht ik nog. Dus een stukje doordraaien. En maar steeds stroever gaan. Nou, dan zit hij echt niet goed.

Ik nog vragen bij de meneer van onze garage. Nouja, als het dezelfde is, dan moet het gewoon passen. Dus ik kan gewoon doordraaien? vroeg ik. Ja, dan moet dat kunnen, was het antwoord.

Toen hij er voor de helft in zat en redelijk muurvast leek het me vestandiger wegenwachtDude Ruurt te bellen. Hij zei van oei oei oei, en oh oh oh. Niet goed. Zoiets dacht ik al, maar ik wilde het niet denken. Ik wilde graag horen, oh geen probleem, dat los je zo en zo op, gebeurt wel vaker!

Maar ik hoorde een hele tijd oei oei en tsja, en ook nog god wat moet je daarmee. Boel niet goed dus.

Zelfs zo niet goed dat ik vandaag met de bus naar huis kan. En dat wegenwachtdude volgende week langs komt om te kijken of we de boel weer recht kunnen tappen.

Iets waar de garage best moeilijk over deed. Ze reageerde een beetje alsof het mijn schuld was. Mijn feestje, zeiden ze. Hmpf. Hoeveel kan er nou mis gaan aan het verwisselen van een bougie? Dat snappen zij toch ook wel.

Via een andere garage, hier in de buurt, kreeg ik te horen dat het me zo’n 900 euro ging kosten. Vanaf, dan. Dat ik net zo goed kon proberen door te draaien, want mis was het toch al.

Mijn conclusie was dat ik maar net zo goed samen met wegenwachtDudevriend Ruurt kon proberen om zèlf dat schroefdraad erin te jensen. Daar heeft ie een truucje voor. Een truucje niet zonder risico’s, maar toch.

Iets met een oude bougie, veilen, en veel geduld. Dat zou eventueel moeten kunnen.

Nu maar hopen dat het allemaal meevalt. Want 900 euro heb ik niet, dus dat betekent verkopen. En weet lekker met de bus voortaan. Kijk er al naar uit *not*.

Ongelovelijk, hoe 1 klein kutbougietje je hele motor kan verknallen.

Ik moest niet meteen het ergste denken, zei Ruurt, maar ik kan wel zeggen dat ik er absoluut niet vrolijk van wordt. En da’s dan nog een understatement.

Kutzooi.

Pim werkt thuis vandaag. En ik heb de handleiding van de telefoons gevonden. Da’s grappig.

[13:44] Rolandow: oh … kun je me nog heel effe bellen?
[13:46] Pim: ok
[13:48] Pim: huh
[13:48] Rolandow: ?
[13:48] Pim: die heb je naar mij thuis doorgeschakeld!
[13:48] Pim: lummel
[13:48] Rolandow: LOL

Nog vlug in het kader van de supermarktweek (kan nog net!): was er iemand zijn winkelwagen verloren?